Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Artikkelside

Til forsida

Nynorskordboka

sesong

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein sesongsesongensesongarsesongane

Opphav

gjennom fransk saison ‘årstid’, eigenleg ‘såtid’; frå latin av serere ‘så’

Tyding og bruk

(års)tid for eit visst arbeid, for ein tilbakevendande prosess eller;
Døme
  • badesesong;
  • høgsesong;
  • skisesong;
  • turistsesong;
  • sesong for skreifiske;
  • kjøpe vinterlager av grønsaker i sesongen;
  • vere heime mellom sesongane