Nynorskordboka
sertifikat
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit sertifikat | sertifikatet | sertifikat | sertifikata |
Opphav
frå mellomalderlatin; jamfør sertifisereTyding og bruk
- skriftleg attest (ofte ferda ut av ein offentleg institusjon) som dokumenterer eit forhold (og som gjev rett til å utøve ei viss verksemd)
Døme
- eit sertifikat for dykking;
- ha sertifikat som flygar;
- båten har sertifikat for transport av personell i Nordsjøen
Døme
- ta sertifikat som 18-åring