Nynorskordboka
sertifikat
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit sertifikat | sertifikatet | sertifikat | sertifikata |
Opphav
frå mellomalderlatin; sjå sertifisereTyding og bruk
skriftleg attest, løyve, oftast ferda ut av ein offentleg institusjon
Døme
- skipssertifikat;
- ha sertifikat som flygar;
- sertifikat for bilførarar heiter no førarkort