Nynorskordboka
serpentin
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein serpentin | serpentinen | serpentinar | serpentinane |
Opphav
frå latin av serpens ‘slange’ av serpere ‘krype’Tyding og bruk
- buktete elv eller veg
- lang, samanrulla, farga papirstrimmel som rullar seg opp att når han er kasta ut
- mineral av vasshaldig magnesiumsilikat (med slangeliknande figurar)