Nynorskordboka
serenade
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein serenade | serenaden | serenadar | serenadane |
Opphav
gjennom fransk, frå italiensk av sereno ‘klar, lys’ med; innverknad frå latin sera ‘sein’, eigenleg ‘song under open himmel’Tyding og bruk
- musikk eller song som blir framført om kvelden eller natta utanfor vindauget hos ei dame (som kjærleikserklæring)
- musikkstykke i fleire satsar av lettare, underhaldande slag