Nynorskordboka
sepoy
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sepoy | sepoyen | sepoyar | sepoyane |
Uttale
siˊpåiOpphav
gjennom engelsk, frå persisk ‘soldat’Tyding og bruk
om eldre forhold: indisk soldat som gjorde teneste for ei europeisk kolonimakt, særleg i den britiske hæren i India