Nynorskordboka
sentrifugal
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| sentrifugal | sentrifugalt | sentrifugale | sentrifugale |
Opphav
frå engelsk, av latin centrum ‘sentrum’ og fugere ‘rømme’Tyding og bruk
som har retning beint ut frå sentrum;
motsett sentripetal