Nynorskordboka
sengekamerat, sengkamerat
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sengekamerat | sengekameraten | sengekameratar | sengekameratane |
| ein sengkamerat | sengkameraten | sengkameratar | sengkameratane |
Tyding og bruk
- person som ein deler seng med
- i overført tyding: nokon ein har eit nært forhold til
Døme
- partiet må finne nye sengekameratar