Nynorskordboka
sele 1
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein sele | selen | selar | selane |
Opphav
norrønt seli, siliTyding og bruk
- reimar eller band til å ha over akslene (og rundt brystet) til til dømes å bere med eller til å feste noko i
Døme
- selane på ein ryggsekk;
- ein overall med selar;
- hugs å ta på selen når du set deg i bilen
- som etterledd i ord som
- buksesele
- tryggingssele
- vassele
Faste uttrykk
- leggje seg i selenta i;
anstrengje seg;
røyne seg- dei hadde verkeleg lagt seg i selen for å bli ferdige i tide