Nynorskordboka
seanse
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein seanse | seansen | seansar | seansane |
Opphav
frå fransk eigenleg ‘sitjing’Tyding og bruk
- møte, samkome, særleg for å gjere spiritistiske eller hypnotiske eksperiment
Døme
- samlast til seanse
- skjemtande: seremoni