Nynorskordboka
sanikkel
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein sanikkel | sanikkelen | saniklar | saniklane |
Opphav
frå latin av sanus ‘sunn’Tyding og bruk
skjermplante av slekta Sanicula, før brukt til lækjeurt