Nynorskordboka
samtykke 2, samtykkje
samtykka, samtykkja
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å samtykkaå samtykke | samtykker | samtykte | har samtykt | samtykk! |
| å samtykkjaå samtykkje | samtykkjer |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| samtykt + substantiv | samtykt + substantiv | den/det samtykte + substantiv | samtykte + substantiv | samtykkande |
| samtykkjande | ||||
Opphav
norrønt samþykkjaTyding og bruk
- gje samtykke til, vere samd i
Døme
- samtykke i noko;
- den som teier, samtykker
- ta til takke, vere nøgd med
Døme
- eg baud han 100 kr for skaden, men han ville ikkje samtykke