Nynorskordboka
samaritan
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein samaritan | samaritanen | samaritanar | samaritanane |
Opphav
frå latin; etter namnet på byen SamariaTyding og bruk
- person frå byen eller landskapet Samaria i Palestina
- etter Luk 10,30–37: miskunnsamt og godgjerande menneske
Døme
- ein godhjarta samaritan