Nynorskordboka
samansurium
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit samansurium | samansuriet | samansurium | samansuria |
Opphav
frå tysk; omlaging etter latin av lågtysk sammelsuur, ‘sur rett av ymse matrestar’Tyding og bruk
rotete blanding
Døme
- interiøret var eit samansurium utan like;
- eit samansurium av mange umogne tankar