Nynorskordboka
salong
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein salong | salongen | salongar | salongane |
Opphav
gjennom fransk, frå italiensk, opphavleg frå germansk; same opphav som sal (1Tyding og bruk
- lokale der ein sel tenester til kundar
Døme
- ho overtok ein godt etablert salong
- som etterledd i ord som
- barbersalong
- frisørsalong
- naglesalong
- møbelgruppe som består av sofa, lenestolar og lågt bord;
Døme
- kjøpe seg ein ny salong
- sams opphaldsrom på båt, hotell eller liknande
Døme
- drikke kaffi i salongen;
- gjestene samla seg i salongen
- stort, flott selskapsrom (særleg i Paris i det 16. hundreåret som møtestad for kunstnarar og politikarar)
- rom for publikum i ein konsertsal, eit teater eller liknande
Døme
- publikum fylte salongen
- publikum i konsertsal, teater eller liknande
Døme
- heile salongen klappa
- om utanlandske forhold: utstillingslokale for kunst
Døme
- besøkje den store salongen i Torino
Faste uttrykk
- halde salongom eldre forhold: samle vener og kjende hos seg til festleg samvære, ordskifte eller litterær eller musikalsk underhaldning