Nynorskordboka
sakke
sakka
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å sakkaå sakke | sakkar | sakka | har sakka | sakk!sakka!sakke! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| sakka + substantiv | sakka + substantiv | den/det sakka + substantiv | sakka + substantiv | sakkande |
Opphav
truleg frå lågtysk (sik) sakken ‘søkkje saman’, i tyding 2 kanskje samanheng med saggeTyding og bruk
- bli lågare, sige
- minke på farten
Døme
- skuta sakka farten;
- sakke på farten
Faste uttrykk
- sakke atterutbli etter