Nynorskordboka
bitumen
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit bitumen | bitumenet | bitumen | bitumena |
Uttale
bituˊmenOpphav
frå latin ‘jordbek’Tyding og bruk
stoff som finst naturleg eller blir framstilt ved å raffinere råolje, blir brukt bl.a. som bindemiddel i asfalt