Nynorskordboka
røntgen
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein røntgen | røntgenen | røntgenar | røntgenane |
Opphav
etter namnet til den tyske fysikaren W.C. Röntgen, 1845–1923Tyding og bruk
- måleining for røntgen- eller gammastråling;symbol R; jamfør R (2
- kortord for samansetjingar
Døme
- få røntgen;
- skulle på røntgen;
- ta røntgen av ryggen
- til dømes for
- røntgenbehandling
- røntgenstråle