Nynorskordboka
rytmikk
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein rytmikk | rytmikken | rytmikkar | rytmikkane |
Opphav
frå franskTyding og bruk
- lære om rytme
- måte å følgje rytme på
Døme
- dansaren hadde god rytmikk
- rytmisk karakter i eit vers, musikkstykke eller liknande