Nynorskordboka
rundgang
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein rundgang | rundgangen | rundgangar | rundgangane |
Tyding og bruk
rørsle, vandring frå stad til annan, frå den eine til den andre;
Døme
- saka gjekk på rundgang i kontora