Nynorskordboka
ruff 2
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein ruff | ruffen | ruffar | ruffane |
Opphav
av ruffeTyding og bruk
i uttrykk
Døme
- i ein ruff – i ein fart, i ein fei
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein ruff | ruffen | ruffar | ruffane |