Nynorskordboka
rotte 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei rotte | rotta | rotter | rottene |
Opphav
frå lågtyskTyding og bruk
- altetande gnagar av slekta Rattus med spiss nase, utståande øyre og bortimot hårlaus hale
- brukt nedsetjande om listig eller ynkeleg person
Døme
- ho var ei sur og ufordrageleg rotte
Faste uttrykk
- rottene forlèt det søkkande skipet(dårlege) vener sviktar og trekkjer seg unna når alt ser mørkt ut
- ta rotta påknekkje (3), overvinne;
setje ut av spel