Nynorskordboka
rosmarin
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein rosmarin | rosmarinen | rosmarinar | rosmarinane |
Opphav
gjennom tysk; frå latin av ros ‘dogg’ og marinus ‘hav-'Tyding og bruk
godluktande krydder- og lækjeplante i leppeblomfamilien;
Rosmarinus officinalis