Nynorskordboka
rondo
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein rondo | rondoen | rondoar | rondoane |
Opphav
italiensk; fransk samanheng med rond ‘rund’Tyding og bruk
livleg musikkstykke der hovudmotivet stadig vender tilbake