Nynorskordboka
biskuit
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein biskuit | biskuiten | biskuitar | biskuitane |
Uttale
biskviˊ, bisˊkit; bisˊkvitOpphav
gjennom fransk; frå latin bis ‘to gonger’ og coctus ‘kokt, steikt’Tyding og bruk
- masseprodusert småkake (opphavleg frå England)
- brend, uglasert porselensmasse