Nynorskordboka
ripost
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein ripost | riposten | ripostar | ripostane |
Opphav
gjennom fransk og italiensk; frå latin reponere ‘leggje attende’Tyding og bruk
- i fekting: støyt som avverjer støyt frå motstandaren
- raskt, råkande svar