Nynorskordboka
riktig
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| riktig | riktig | riktige | riktige |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| riktigare | riktigast | riktigaste |
Opphav
etter bokmål; frå tysk, opphavleg ‘som følgjer ei rett linje’Tyding og bruk
Døme
- eit riktig svar;
- det er ikkje riktig å sperre han inne
- brukt som adverb: heilt ut;retteleg
Døme
- det vart riktig ein triveleg fest;
- eg skjønar det ikkje riktig;
- det smakte riktig godt
- brukt som adverb: akkurat, nettopp
Døme
- han er ikkje riktig klok
- brukt som sisteledd i samansetningar: som samsvarer med eller høver til det førsteleddet nemner
- i ord som
- moteriktig
- sitjeriktig