Nynorskordboka
revmatisme, reumatisme
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein reumatisme | reumatismen | reumatismar | reumatismane |
| ein revmatisme | revmatismen | revmatismar | revmatismane |
Opphav
frå gresk, av rheuma ‘katarr’Tyding og bruk
samnemning på plager som som gjev verk (1, 1) i musklar, ledd eller nervar;