Nynorskordboka
resonans
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein resonans | resonansen | resonansar | resonansane |
Uttale
resonanˊs; resonanˊgsOpphav
frå latin, av resonare ‘gje atterlyd’Tyding og bruk
- forsterking av lyd ved at omgjevnadene kring lydkjelda kling med
- i overført tyding: forståing, medhald;tilslutning
Døme
- framlegget fann ingen resonans