Nynorskordboka
resonans
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein resonans | resonansen | resonansar | resonansane |
Uttale
resonanˊs eller resonanˊgsOpphav
frå latin, av resonare ‘gje atterlyd’Tyding og bruk
- forsterking av lyd ved at omgjevnadene kring lydkjelda kling med
- i overført tyding: forståing, medhald;tilslutning
Døme
- framlegget fann ingen resonans