Nynorskordboka
resept
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein resept | resepten | reseptar | reseptane |
Opphav
latin receptum ‘noko ein har teke på seg’, av recipere ‘ta imot’Tyding og bruk
skriftleg pålegg (frå ein lækjar) om å levere ut medisin til ein person;
oppskrift (for tillaging og bruk av medisin)
Døme
- skrive ut resept på penicillin