Nynorskordboka
rekne
rekna
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å reknaå rekne | reknar | rekna | har rekna | rekn!rekna!rekne! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| rekna + substantiv | rekna + substantiv | den/det rekna + substantiv | rekna + substantiv | reknande |
Opphav
norrønt reikna; frå lågtyskTyding og bruk
Døme
- rekne til ti;
- eg reknar dagane til ferien tek til
- finne fram til ukjende tal av oppgjevne tal etter visse reglar;finne svar på reknestykke;gjere overslag over
Døme
- rekne ut kva 12 gonger 14 er;
- har du rekna rett her?
- elevane sit og reknar oppgåver;
- eg rekna ut kor mykje vi må betale i renter
- sjå på som;halde for å vere
Døme
- ho blir rekna mellom dei fremste i landet;
- dei reknar han som favoritt til jobben
Faste uttrykk
- rekne i hovudetrekne i tankane, utan nedskrivne tal
- rekne medgå ut frå;
ta med;
ta omsyn til- eg reknar med at prisane vil stige
- rekne oppramse opp
- han rekna opp alle stadene dei hadde vore
- rekne overrekne på nytt for å sjekke at svaret stemmer
- kan du rekne over for å sjå om eg har gjort det rett?
- rekne på
- gjere eit overslag;
kalkulere- vi må rekne på kva som er det beste alternativet
- leggje vekt på
- eg reknar ikkje på kven som har teke oppvasken oftast
- rekne samanleggje saman for å kome fram til eit resultat
- rekne tilplassere i ein viss kategori
- ho blir rekna til venstresida i partiet
- rundt reknaom lag