Nynorskordboka
bindar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein bindar | bindaren | bindarar | bindarane |
Tyding og bruk
- person eller maskin som bind noko saman
- som etterledd i ord som
- bokbindar
- sjølvbindar
- konstruksjonsdel som tener til å halde noko i hop, til dømes i ein mur