Nynorskordboka
refusnik
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein refusnik | refusniken | refusnikar | refusnikane |
Opphav
engelsk av refuse ‘nekte, avslå’ og; russisk ending -nik, omsetjing av russisk otkaznik, av otkazat ‘nekte’Tyding og bruk
person, særleg jøde, som vart nekta utreise frå det tidlegare Sovjetunionen