Nynorskordboka
reformator
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein reformator | reformatoren | reformatorar | reformatorane |
Uttale
utt fl òg -oˊrarTyding og bruk
person som innfører reformer, særleg i kyrkja eller i samfunnet