Nynorskordboka
redundans
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein redundans | redundansen | redundansar | redundansane |
Opphav
frå latin, opphavleg ‘sløsing (med ord)'Tyding og bruk
uttrykksform som gjev fleire opplysningar om innhaldet enn ein treng for å oppfatte det;
overflod av informasjon