Nynorskordboka
realitetsrøysting
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei realitetsrøysting | realitetsrøystinga | realitetsrøystingar | realitetsrøystingane |
Tyding og bruk
- i jus: bindande røysting som gjeld sjølve tvistemålet i ei sak og materielle krav som kjem opp i rettargangen, men ikkje formell usemje i samband med saksførehavinga
- røysting som ikkje er prøverøysting