Nynorskordboka
rake 4
raka
verb
kløyvd infinitiv: -a
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å rakaå rake | rakar | raka | har raka | rak!raka!rake! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| raka + substantiv | raka + substantiv | den/det raka + substantiv | raka + substantiv | rakande |
Opphav
frå lågtysk ‘nå, råke’Tyding og bruk
kome ved, skilje (2, 5), gjelde, ha med å gjere
Døme
- det rakar deg ikkje