Nynorskordboka
raggar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein raggar | raggaren | raggarar | raggarane |
Opphav
frå svensk nyord i norsk frå om lag 1960Tyding og bruk
bilkøyrande ungdom som fer i flokk og ofte lagar bråk og oppstyr