Nynorskordboka
rabagast
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein rabagast | rabagasten | rabagastar | rabagastane |
Uttale
utt rabˊba-Opphav
frå fransk; etter tittelen på skodespelet Rabagas (1872) av V. SardouTyding og bruk
Døme
- i ungdomen var han ein retteleg rabagast