Nynorskordboka
påkalle
påkalla
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å påkallaå påkalle | påkallar | påkalla | har påkalla | påkall!påkalla!påkalle! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
påkalla + substantiv | påkalla + substantiv | den/det påkalla + substantiv | påkalla + substantiv | påkallande |
Tyding og bruk
kalle på, rope på;
be om
Døme
- påkalle Herren;
- påkalle hjelp