Nynorskordboka
publikummar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein publikummar | publikummaren | publikummarar | publikummarane |
Tyding og bruk
enkelperson som er ein del av eit publikum (2) eller av mengda;
Døme
- festivalen har fleire publikummarar enn nokon gong før;
- han er ein ivrig publikummar på kampane