Nynorskordboka
prompte, prompt
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| prompt | prompt | prompte | prompte |
| prompte | prompte | ||
Opphav
gjennom fransk; frå latin ‘budd, ferdig, rask’Tyding og bruk
med ein gong;
rask, snøgg, punktleg
Døme
- prompte levering
- brukt som adverb:
- svaret kom prompte