Nynorskordboka
prominens
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein prominens | prominensen | prominensar | prominensane |
Opphav
frå latinTyding og bruk
- det å vere prominent
- prominent person eller gruppe
Døme
- høyre til prominensen i byen