Nynorskordboka
probat
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| probat | probat | probate | probate |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| probatare | probatast | probataste |
Opphav
frå latin, av probare ‘prøve’Tyding og bruk
som er utprøvd og verkar godt;
Døme
- eit probat middel