Nynorskordboka
positur
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein positur | posituren | positurar | positurane |
Opphav
frå latin ‘stilling’Tyding og bruk
(utstudert, tilgjord) stilling, haldning; jamfør posere
Døme
- stille seg i positur