Nynorskordboka
biavl, bieavl
substantiv hankjønn
bial, bieal
substantiv inkjekjønn
| kjønn | eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
| hankjønn | ein biavl | biavlen | biavlar | biavlane |
| ein bieavl | bieavlen | bieavlar | bieavlane | |
| inkjekjønn | eit bial | bialet | bial | biala |
| eit bieal | biealet | bieal | bieala | |
Tyding og bruk
det å avle (1, 1) bier;