Nynorskordboka
polaritet
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein polaritet | polariteten | polaritetar | polaritetane |
Tyding og bruk
- det at krefter eller prosessar verkar i motsett lei i høve til kvarandre
Døme
- mennesket kan ha ein polaritet i sitt indre
- i fysikk: det at noko er i ein polarisert tilstand
Døme
- metallplater som har ladningar med motsett polaritet