Nynorskordboka
polargranskar, polgranskar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein polargranskar | polargranskaren | polargranskarar | polargranskarane |
| ein polgranskar | polgranskaren | polgranskarar | polgranskarane |
Tyding og bruk
person som granskar forholda i polarområda;