Nynorskordboka
plikte
plikta
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å pliktaå plikte | pliktar | plikta | har plikta | plikt!plikta!plikte! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| plikta + substantiv | plikta + substantiv | den/det plikta + substantiv | plikta + substantiv | pliktande |
Tyding og bruk
ha plikt til;
vere pliktig til
Døme
- plikte å dekkje kostnader