Nynorskordboka
plenum
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit plenum | plenumet | plenum | plenuma |
Opphav
frå latin ‘full’Tyding og bruk
- fulltalig forsamling
Døme
- drøfte saka i plenum
Døme
- saka skal opp i neste plenum