Artikkelside

Nynorskordboka

pikk 2

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein pikk	pikken	pikkar	pikkane

Opphav

lågtysk; frå fransk pique ‘spyd’

Tyding og bruk

agg, nag, uvilje

Døme

ha ein pikk til – ha uvilje mot, eit horn i sida til