Artikkelside

Nynorskordboka

pikk 2

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein pikkpikkenpikkarpikkane

Opphav

gjennom lågtysk; frå fransk pique ‘spyd’

Tyding og bruk

Døme
  • ha ein pikk til